മനപ്പൂര്‍വ്വം മറന്നവയില്‍ ചിലത്

"ഇതിപ്പം ഒരു പുതിയ ഏര്‍പ്പാടാണല്ലോ ഉറക്കത്തില്‍ ഒരമ്മവിളി!!"

ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നപ്പോഴേ വിളിച്ചത് ഉറക്കെയായിരുന്നുവോ എന്നു കൃഷ്ണന്‍ സംശയിച്ചതാണ്, പക്ഷേ അന്നേരം സുമതി കേട്ടഭാവം നടിക്കാതെ കിടക്കുകയായിരുന്നുവല്ലോ. ഉറക്കെയാണെങ്കില്‍തന്നെ സുമതികേട്ടുകാണില്ലെന്ന് കൃഷ്ണന്‍ ആശ്വസിക്കുകയും ചെയ്തു. തലേന്നു രാത്രിയിലെ സ്വപ്നത്തേപറ്റി തീര്‍ത്തും മറന്ന്, ഉറക്കമെഴുനേറ്റമുതല്‍ തന്നെ പിടികൂടിയിരിക്കുന്ന അസ്വസ്ഥതക്ക് കാരണമന്വേഷിക്കുകയായിരുന്നു അയാള്‍. കയ്യില്‍ പത്രം തുറന്ന് പിടിച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും തിരിച്ചും മറിച്ചും സ്വന്തം മനസ്സ് വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ്‌ ചൂടുള്ള ചായയില്‍ അല്പം നീരസവും ചാലിച്ച് സുമതി അയാളെ തലേന്നത്തെ സ്വപ്നത്തിലേക്ക് മടക്കിക്കൊണ്ടുപോയത്.

കുറച്ചുനാളായി അമ്മയെ വല്ലാതെ ഓര്‍മ്മവരുന്നു. ഏറെയും ദുഖിപ്പിക്കുന്ന, കുത്തിനോവിക്കുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍.

മനസ്സമാധാനം തരാത്ത ഭാര്യയേക്കാള്‍ നല്ലത് വേദനിക്കുന്ന അമ്മയാണെന്ന് പറഞ്ഞത് അമ്മാവനാണ്. അമ്മാവന്‍ പറഞ്ഞത് പുതുമയായിട്ടൊന്നുമല്ല, തന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്ന ഒരാളുണ്ടല്ലോ എന്നായിരുന്നു കൃഷ്ണന്‍ സമാധാനിച്ചത്.

അമ്മക്കെന്തോ എല്ലാം മുന്‍കൂട്ടി അറിയാമായിരുന്നു. ഒരു പക്ഷേ സുമതിയെ പെണ്ണുകാണാന്‍ പോയിവന്ന ദിവസം മുതലേ തന്നെ.

"നിങ്ങള്‌ മുന്നേ ഇഷടത്തിലായതുകൊണ്ട് പറയുന്നതല്ല കൃഷ്ണാ, നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള കുട്ടി, നല്ല കുടുംബം."

വൈകുന്നേരത്തെ കുളികഴിഞ്ഞ് പുറത്തേക്കിറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ പതിവില്ലാതെ അന്ന് കോലായില്‍ പിടിച്ചിരുത്തി.

"ഇന്നിനി എങ്ങും പോകണ്ട, ഇവിടെ ഇരിക്ക് നിന്നോടു കുറച്ചു കാര്യങ്ങള്‍ പറയാനുണ്ട്."

ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കോലായിലെ നിലവിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിലെ അമ്മയുടെ മുഖം ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ കൃഷ്ണന്‍ ശ്രമിച്ചുനോക്കി. അമ്മ കരയുകയായിരുന്നോ.

"ഈ ചായ ഇതുവരെ കുടിച്ചില്ലേ, ഇതു കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ എന്തൊരു ബഹളമാണിവിടെ. ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാല്‍ മതിയോ? ഇന്നു ഡോക്ടറുടെ അപ്പോയിറ്റ്മെന്റുള്ളതാണ്."

ചായ നന്നേ തണുത്തുപോയിരിക്കുന്നു. ചൂടാക്കിത്തരാനെങ്ങാനും പറഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ സുമതിക്കതുമതി. ഒറ്റവലിക്കു ചായ മുഴുവന്‍ വലിച്ചു കുടിച്ചിട്ട് കൃഷ്ണന്‍ വീണ്ടും കസേരയിലേക്കു ചാഞ്ഞു.

പറമ്പ് നോക്കാന്‍ ആളുവന്നപ്പോഴാണ്‌ വില്‍ക്കാനിട്ടിരിക്കുന്ന വിഷയം കൃഷ്ണന്‍ അറിയുന്നതു തന്നെ. കല്യാണത്തിന്‌ പറമ്പു വില്‍ക്കേണ്ട ഒരു കാര്യവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.

"എന്തിനാടാ നമുക്കിത്ര പറമ്പ്, കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ഒരാവശ്യത്തിന്‌ വില്‍ക്കേണ്ടി വന്നാല്‍ ഒരു വിലയും കിട്ടില്ല, മാത്രമല്ല ആളോള്‌ അതുമിതും പറയേം ചെയ്യും."

എന്താവശ്യമെന്നയാള്‍ ചോദിച്ചതിന്‌ അമ്മ ചിരിക്കുകമാത്രം ചെയ്തു. ഡെല്‍ഹിക്കു ട്രാന്‍സ്ഫര്‍‍ വാങ്ങിപ്പോകുമ്പോള്‍ അമ്മ കൈയ്യില്‍ വച്ചുതന്നത് ആ കാശാണ്.

"സര്‍ക്കാരുതരുന്ന കാര്‍ട്ടേഴ്സിലൊന്നും കിടന്ന് ബുദ്ധിമുട്ടണ്ട നിങ്ങള്‌ കുട്യോള്."

പുതിയ ഫ്ലാറ്റില്‍ കയറിതാമസത്തിന്‌ അമ്മയുണ്ടാകണമെന്ന് വലിയ അഗ്രഹമായിരുന്നു അയാള്‍ക്ക്. സമ്മതിച്ചില്ല. നാലു ദിവസമാണ്‌ സുമതി പട്ടിണി കിടന്നത്.

പിന്നീടൊരുപാടുകാലം അമ്മ ഏറെക്കുറേ ഒറ്റക്കുതന്നെയായിരുന്നു. ഇടക്കുള്ള നാട്ടില്‍പോക്കു പോലും ഒഴിവാക്കുവാനായിരുന്നല്ലോ ഡെല്‍ഹിക്കുതന്നെ പോകണമെന്ന് സുമതി ശഠിച്ചത്. കുട്ടികളുടെ സ്കൂള്‍, അവധിക്കാല ക്ളാസുകള്‍ അങ്ങനെ പലകാരണങ്ങള്‍. അമ്മയാകട്ടെ ഒരിക്കലും പരാതിപ്പെട്ടതുമില്ല.

"പിള്ളാരുടെ ക്ലാസൊന്നും കളഞ്ഞ് ഇപ്പം വരണ്ടാ കൃഷ്ണാ, നിന്നെ കാണണമെന്നു തോന്നുകയാണെങ്കില്‌ എനിക്കെപ്പവേണമെങ്കിലും അങ്ങോട്ടു വന്നുകൂടേ."

അമ്മ ഒരിക്കലും വന്നില്ല. അയാള്‍ ഒരിക്കലും വിളിച്ചുമില്ല

ഒരുനാള്‍ പതിവില്ലാതെ അമ്മ ഡെല്‍ഹിക്കു വിളിച്ചു.

"എടാ, നിന്നെയൊന്ന് കാണണം. പിള്ളാര്‍ക്ക് ക്ലാസാണെങ്കില്‍ അവരെ കൊണ്ടുവരണ്ടാ. നീയ്യീ ഓണത്തിന്‌ രണ്ടു ദിവസത്തേക്കെങ്കിലും ഒന്നു വന്നിട്ടു പോ.
നമുക്ക് ഈ ഓണത്തിനിവിടെ പൂവൊക്കെ ഇടണം."

മുറ്റത്തിപ്പോഴും ഒരുപാടു പൂക്കളുണ്ടോ എന്നയാള്‍ ചോദിച്ചില്ല. വീട്ടില്‍ പോയിട്ട് ഒരു പാടു നാളായിരിക്കുന്നു. ഓണമെന്നാല്‍ അമ്മക്ക് പൂക്കളമായിരുന്നു. കുഞ്ഞുനാളിലൊക്കെ കുന്നും പറമ്പും കയറി അമ്മക്ക് പൂക്കള്‍ കൊണ്ടുക്കൊടുത്തിരുന്നത് അയാളായിരുന്നു. അയാള്‍ക്ക് കുറച്ചുകൂടി പ്രായമായപ്പോഴാണ്‌ അമ്മ മുറ്റത്തു പൂക്കള്‍ വളര്‍ത്തിത്തുടങ്ങിയത്.

സുമതിയോട് പറയാതെയാണ്‌ ടിക്കറ്റ് ബുക്കുചെയ്തത്. എന്നിട്ടും ഒരു ദിവസം അവളത് കണ്ടുപിടിക്കുക തന്നെ ചെയ്തു. കള്ളനെപ്പോലെ ടിക്കറ്റെടുത്തെന്ന് സുമതി വല്ലാതെ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. പല കാരണങ്ങള്‍, നിരാഹാരം. ഒടുക്കം അമ്മാവനെക്കൊണ്ടു വരെ വിളിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ അക്കുറി കൃഷ്ണന്‍ അനങ്ങിയില്ല. എന്നാല്‍ താനും വരുന്നെന്നായി സുമതി. വേണ്ടെന്നു കൃഷ്ണനും. എന്നും വഴക്ക്. അയല്‍ക്കാരില്‍ പലരും മുഷിഞ്ഞു തുടങ്ങി.

അമ്മ മരിച്ചുവെന്ന് ഫോണ്‍ വന്നത് യാത്രയുടെ രണ്ടു നാള്‍ മുന്‍പാണ്. വിളിച്ചത് അമ്മാവനായിരുന്നു. വിവരം പറഞ്ഞതിനു ശേഷം കുറേനേരം രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഒടുക്കം അല്പം സങ്കോചത്തോടെ അമ്മാവന്‍ തന്നെ ചോദിച്ചു.

"നീ വരുമല്ലോ അല്ലേ... ?"

"വരും, നാളെ കഴിഞ്ഞ് ഓണമല്ലേ.."

"നിങ്ങള്‍ക്കിതെന്തുപറ്റി? നാളെ കഴിഞ്ഞോണമോ? സമയമെത്രയായി? കുളിക്കാന്‍ കയറുന്നുണ്ടോ, ഒന്‍പതുമണിക്ക് അപ്പോയിന്റ്മെന്റുള്ളതാണ്."

പത്രം മടക്കിവച്ച് കൃഷ്ണന്‍ കുളിക്കുവാന്‍ കയറി.

സുമതിയും അയല്‍ക്കാരും കുളിമുറിയുടെ വാതില്‍ പൊളിച്ചകത്തുകയറിയപ്പോള്‍ കുളിമുറിയില്‍ നിറയെ ചോരയായിരുന്നു. അതിനു നടുക്കായിരുന്നു കൃഷ്ണന്‍. ഒരു പൂക്കളത്തിലെന്നപോലെ.