അജ്ഞാതവാസം

കാലത്ത് ടാപ്പിങ്ങിനു പോയ ചാണ്ടിയാണത് ആദ്യം കണ്ടത്.തോട്ടത്തില്‍ ഒരു കറുത്ത രൂപം.ചാണ്ടി ഒന്നുകൂടി നോക്കി.. അതെ സത്യം.. തീര്‍ച്ചയായും അവിടെ രൂപമുണ്ട്.. ചാണ്ടി അലറികൊണ്ടോടി..സാധാരണ ഗതിയില്‍ ടാപ്പിംഗ് കഴിഞ്ഞു പത്തുമണിയ്ക്ക് വരുന്ന ഭര്‍ത്താവ് അതിരാവിലെ അഞ്ചുമണിക്ക് തിരികെയെത്തിയത് കണ്ടപ്പോള്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് പോതികെട്ടികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന അന്നമ്മ ഒന്നു ഞെട്ടി.പൊതിയും അടുക്കളയില്‍ കളഞ്ഞു ഓടിയെത്തിയ അന്നമ്മകണ്ടത് നിന്നു വിറയ്ക്കുന്ന കെട്ടിയവനെയായിരുന്നു..

"എന്‍റെ കര്‍ത്താവേ.. നിങ്ങള്‍ക്കെന്നാ പറ്റിയത്.....എന്നതാ കാലത്തെ അലറിക്കൊണ്ട്‌ ഓടിവന്നത്...."

കൈയിലെ നനവ് മുണ്ടില്‍ തുടച്ചു കൊണ്ടു അന്നമ്മ കെട്ടിയവനെ പിടിച്ചു...

"എടീ.. ഞാന്‍ കണ്ടു.. നമ്മുടെ തോട്ടത്തില്‍ ഒരാളെ.. മനുഷ്യനല്ല... തീര്‍ച്ചയായും പിശാച് തന്നെ.."

കാര്യം കേട്ടപ്പോള്‍ അന്നമ്മ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.. കര്‍ത്താവില്‍ പോലും വിശ്വാസമില്ലാത്ത അന്നമ്മയ്ക്ക് സത്യത്തില്‍ പിശാചിനെയും പേടിയില്ലായിരുന്നു.. ഒരു പക്ഷെ തന്നേക്കാള്‍ വലിയ എന്തുപിശാചിനെ കര്‍ത്താവിനു സൃഷ്ടിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന സംശയമാവം ഇങ്ങനെ ഒരു അവിശ്വാസത്തിനു പിന്നില്‍.പക്ഷെ പിറ്റേന്ന് നേരം പുലര്‍ന്നത് നാടെങ്ങും ഭൂത പ്രേത പിശാചുക്കളുടെ വാര്‍ത്തയുമായിരുന്നു.തൊഴിലില്ലാത്ത മിക്കവരും കവലയില്‍ ഒത്തുകൂടി..

"ഞാന്‍ കണ്ടതാ..കാലത്തെ ഒരു വെളിക്കിറങ്ങാന്‍ പോയപ്പഴാ.. മുടിയഴിച്ച് ഒരു അറുകൊലമാതിരി ഒരെണ്ണം പാഞ്ഞുപോയത്.."

കുട്ടപ്പന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ മുഖം ഭീതികൊണ്ടു വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

"ഞാനും കണ്ടു.. പക്ഷെ ഭയാനകമായ ആ വരവ് കണ്ടു മറ്റൊന്നും എനിക്കോര്‍മ്മയില്ല.."

മനീഷിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ ജനങ്ങള്‍ പേടിയോടെയാണ് ജനങ്ങള്‍ ശ്രവിച്ചത്. പക്ഷെ മൊതല ജാനകിയുടെ വീട്ടില്‍നിന്നും അതിരാവിലെ വന്നപ്പോഴാണ് കണ്ടതെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ സംഭവം വേറെ വഴിതിരിയുമെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ മനീഷ് പകുതി വിഴുങ്ങുകയായിരുന്നു.വീണ്ടും പ്രേതങ്ങളുടെയും പ്രേതത്തെ കണ്ടവരുടെയും വിവരങ്ങള്‍ കേട്ടപ്പോള്‍ കീഴാംതൂക്കെന്ന ഗ്രാമം ഒരു ഭീതിയിലമര്‍ന്നു..ഇനി പ്രേതമിറങ്ങിയത് ആരെയെങ്കിലും കൊണ്ടുപോകാനാണോ.. അതോ വല്ല വൈരാഗ്യം തീര്‍ക്കാനോ..പക്ഷെ കീഴാംതൂക്കില്‍ പിറ്റേന്നുമുതല്‍ രാത്രിയില്‍ ആരും വെളിയില്‍ ഇറങ്ങാതായി..മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ പോലും മുറ്റത്ത്‌ ഇറങ്ങുവാന്‍ ആളുകള്‍ മടിച്ചു..

പക്ഷെ രണ്ടുദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മറ്റൊരു ദുഃഖവാര്‍ത്തയ്ക്കും ഗ്രാമം സാക്ഷ്യം വഹിക്കേണ്ടി വന്നു. ഗ്രാമത്തിലെ അത്യാവശ്യം പേരുകേട്ടതറവാട്ടിലെ ഒരു യുവാവിനെ കാണാനില്ല.. അദ്ദേഹത്തിന്‌ ഭാര്യയും കുട്ടിയുമുണ്ട്..പക്ഷെ പിന്നീട് പോലീസില്‍ പരാതിപ്പെട്ടിട്ടും ബന്ധുക്കള്‍ ഊര്‍ജ്ജിതമായി തെരച്ചില്‍ നടത്തിയിട്ടും സുധീഷ്‌ എന്ന ആ ചെരുപ്പകാരനെപ്പറ്റി യാതൊരു വിവരവും ലഭിച്ചില്ല..സുധീഷിന്‍റെ തിരോധാനത്തോടെ ഒരു വിധത്തില്‍ പ്രേതശല്യം കെട്ടടങ്ങിയെന്ന് പറയാം.. ഒരു യുവാവിന്‍റെ രക്തം കുടിച്ച പ്രേതം തന്‍റെ ദാഹം തീര്‍ത്തെന്നും തന്ത്രികള്‍ വിധിയെഴുതി.. പക്ഷെ ശാന്തിനിലയമെന്ന വീട്ടിലെ സുധീഷിന്‍റെ തിരോധാനത്തിനു അങ്ങനെയൊരു ആശ്വാസം നാട്ടുകാര്‍ കണ്ടെങ്കിലും സുധീഷിന്‍റെ ഭാര്യ ജലജയ്ക്ക് പിന്നീടുള്ള ദിനങ്ങള്‍ കണ്ണീരില്‍ മയങ്ങാന്‍ മാത്രമായിരുന്നു.

++++++++++++++++++++++++++++

വര്‍ഷങ്ങള്‍ പലതു കഴിഞ്ഞു . പതിമൂന്നു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞു ..മകനെ സ്കൂളില്‍ വിട്ടിട്ടു ജലജ മുറ്റമടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ് ഒരു തമിഴ് പയ്യന്‍ ഭിക്ഷയാചിച്ചുകൊണ്ട് കയറിവന്നത്.. അവന്‍റെ അമ്മയും അപ്പനുമാണ് തോന്നുന്നു വേറെ രണ്ടു പട്ടിണി കോലങ്ങള്‍ ഗേറ്റിനു വെളിയില്‍ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു.ഭിക്ഷക്കാരനാണെങ്കിലും അവന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ പരിചിതമാണെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോയെന്ന ചിന്തയായിരുന്നു ജലജയ്ക്ക്..

കൈയില്‍ അഞ്ചുരൂപ കൊടുത്തയക്കുമ്പോള്‍ ആ പയ്യനോട് എന്താണ് ഇത്രയും പരിചയം തോന്നാനുള്ളതെന്ന ചോദ്യത്തിനുത്തരം തേടുകയായിരുന്നു ജലജ..പക്ഷെ മകന്‍ ഭിക്ഷ വാങ്ങിവരുന്നതു നോക്കികൊണ്ടിരുന്ന മുറിക്കാലന്‍ അച്ഛന്‍റെ കണ്ണില്‍ നിന്നും വീണ കണ്ണ് നീരിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം എന്താണെന്ന് മകന് മനസ്സിലായില്ല..

പക്ഷെ പക്ഷെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം ഭാര്യയെ കാണേണ്ടിവരുന്ന ഭര്‍ത്താവിനെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ ആ കുരുന്നിന് കഴിയുമായിരുന്നില്ലല്ലോ..